Ellerim...
Okşar durur günahı,
Güzargahını kaybetmiş ayaklarım
Meraklanırım ölse bir adam şuracıkta
Ölse bir sevda avuçlarımda
Ben sevdaya meraklanırım


Korkar bir yanım/ lakin
Fikrimin çıldırmasındanda korkarım
Varsın koksun ayaklarım
Ben her kokuyu sen sanırım


Tanırım elbette Kibele’yi
Monarozayı, Himalaya’yı
Aşkıda iyi tanırım/lakin;
Düşse bir damla yağmur alnından
Alnını yağmurdan kıskanırım


Islanırım güneşte, nasıl olursa işte
Ürperirim aydınlıkta,ah! karanlık olsa
Olsa kaşlarının arasında köprüler
Bir kerede martılar bana simit ısmarlasa



Dilini yutmuş denizler gibi suskun yani
İskelede bekler,iskeletler
En önemli yolcusunu unutmuş tren edasıyla
Son kez bavulunu toplar aşk
Gider uzaklara, uzaklar gelir
Bir bakmışın o gözden kayboluverir


Ellerim okşar durur rüzgarı
Rüzgar avuçlarımdan uçuverir
Ismarlama bir güneş geçiririm üstüme
Çırılçıplak kalır yinede tenim
Bütün güneşler üstümde sönüverir
Gitti dediğim an tüm umutlar
Birde bakmışım dönüverir