Varlığın huzur çiçeklerini boyarken mora
Yürekte vuslat rüzgârı efil efil eser Nora


Ben bir düşsel yalnızlıkta büyüttüm seni
Kızıla boyarken saçlarını tel tel
Gamze çukurlarına üfürdüm ıslığımı
Ucuna ekledim sevi sözlerimi



Gözlerinin rengine kifayetsiz manzume
Bilmem kaçıncı şiirin yırtılışında zaman
Vazgeçişlerin
Hicrani deyişler düşürdü dilime
Ahh Nora ahh



Gladyatör önü vuruşlarda canhıraş
Kalkan dokunuşları yalar yüzünü
Arslan pençesi değer tenine kan-revan
Sarp yamaçların üstüne yontulu lahit
Akrep baskınlarında aklımın yitiğisin
Tacın kır çiçeklerinden örülüydü ya kurumuş
Simya mısın Nora
Simya mı



Gidişlerin ayrılığın ucuna asılı bakıştı Nora
Dönüşleri intikama yemin etmiş ruhların
Keskin yanları sırtımı yokluyor anbean
Kayalara yontulu sunaklarda içilen yan
Avuç avuç kızılca kan
Dudak çatlaklarına sızan



Gümüş bakışların sükûnet
Dil ucu çatallaşan sözlerin gizin adı
Çift başlı kartalların çekik gözleri
Pençelerine alınan miladî ferman Nora




Küf kokulu sözlerim işler mi yüreğine
Var mıdır bu zamanda hükmü
Lahitine yüzük işlesem Ferhatça


Olur musun Şirin’im
Şirin’im olur musun Nora





yahya incik 03.02.2009