Adında cem olmuş gönül ismin ile müsemma
Ben gidiyorum gözlerinden bu gece Serra
Topluyorum son sözlerinin ucunu usulca
Birikintilere basarak hece hece
Gidiyorum bu gece




Yağmurun yazgısına dönüşüyorum sağanak sağanak
Sızıyorum bilmediğim diyarların saçak altına
Gün asılıyor leylî saçlarına
Gülden tacın salarken rayihasını
Seyrine doyum sonsuzluk sen
Vehim ortasına gülüşünle düşsen





Buhurdanlık tütsüsüne çalan hınzır gece
Efil efil yayarken hüznü, Serra
Sözün inceldiği yerde kopar kıyamet
Kıyametim kopar
Pervazın kenarlarına tüneyen umut
Düşeyazar ortasına hayatın
Kötürüm/yollarım bitmez





Silkelenir döngüsünde olup bitenin
Yalnızlık…Yakama yapışır
Tel tel dökülür miş’li geçmiş avuntu
Akar zamana ılgıt ılgıt
Kemiğe-bıçak hâlleri çığlık çığlık
Dokunur elleriyle en incesinden
Tahammül götürmez yan
Nereden istersen oradan yan
İster küflü sözün çınlamasında
İstersen senden kalan bir çift sözün/


Anında yan, yan ki
Arınsın ruh, huzura ersin ten


Fasl-ı bahar uğrasın hazan bahçeme
Bir de kör yanlarına Serra






Secdeye varışlarımda arınışlara gark
Gözler ziyasına ram olsun
Leylağın moru düşsün sözlerin ortasına
Simit atımı sevinç martı gözünde sevinç
Akdeniz olsun köpük köpük
Dalga dalga
Sandalların salınışları naza kessin
Balıkçı ağlarına yağsın bereket
Kahkaha düşsün barınaklarına
Ay şavkına nazire yapsın yakamoz
Garip -gureba sıcak aşa sallasın kaşık
Yetim, yastığa baş koysun korkusuz




Ben eksilttim, sen tamamla Yarabbim!
Sen de âmin de Serra … Âmin de






yahya incik/şanlıurfa/2009
06.03.2009 saat:22:01