Hüznümün adı EYLÜL
Yok oluşların gri mevsimi.






Yalnızlığımın adıysa ocak
Ve nisan yağmurlarıyla gelen umut.
Şimdi? Eylülün hüznü.
İçimin ayazlara kesip dondurduğu ocak!




Ve şubat toplasam hepinizi gömsem yerin dibine ?
Nisan yağmurlarının bereketli sularıyla
Rahmet sulasa küçücük bir umut
Benim gibi tüm insanlar adına ?
Ne pişmanım nede pes ediyorum



Düşünüyorum düşünüyorum ,
Düşündükçe bulamıyorum
Bir labirentin içindeyim
Yolumu bulamıyorum
Yaşamak istiyorum baharımla



Mayıs papatyalarını toplayıp
Masum çocukların başına taç yapmak
Haziran güneşinle ısınmak gözlerimde yaş



İnciler saçmak gülüşlerimizde baktığım
Bereket saçmasını istiyorum
Ne çokluğunu ne yokluğunu istemediğim
Duygularla cebelleşiyorum hep




Ben sadece benle savaşıyorum..
Birde senle seninle





Gönül AYDEMİR ADIGÜZEL...