Ve aşk tüm zamanların en popüleriydi
Engel olamadı hiç bir tarih yükselmesine
İlk cemre toprağa her düştüğünde
Kanat çıkarmaya başladı yüreğin kelebekleri
Duygular vurdumduymaz bir çocuk gibi şımardı
Yaşamak gökyüzüne bir uçurtma saldı
Alışkanlıklar çıkarıldı sandıklardan
Geleceğe dair fallar açıldı yeniden
Bir elmayı bölüştü iki yürek
Bir ozan türküler yaktı sevda üstüne
Binlerce ağaç tüm dallarıyla tomurcuklandı
Sevgi bir tohum gibi yeşerdi kırlarda
Karanlık gecelere güldü ay, tüm ışıltısıyla
Uyuduğunu sandığımız içimizde ki çocuk
Uyandı gözlerini ovuşturarak
Masmavi denizlere yelken açtı
Umutlu bir rüzgâr keyifle ıslık çalıyordu
Ak bir güvercin zeytin dalına konuyordu
Öfkeler sevince, kavgalar dostluğa döndü
Kutlandı birlikteliğin gün dönümü
Merhaba dedi biten ilkbahar ardından gelen yaza
Bizde kalan ne varsa miras bırakıldı yarınlara
Ve aşk tüm zamanlara kafa tutuyordu
Her daim popüler olmak aşka yakışıyordu