Beklemek seni romantik bir liseli gibi
Akıtmak yaşları titreyen avuçlarıma
Bir bedenden ötekine taşımak kaderi
Bir çığlık sağ yanından, yıkılmış barikatlarda
İçerden eriten bir yara
Kolay değildir sevmek kırklı yaşlarda
Beklemek seni deliler misali

Nasıl bağlandıysam sana
Bağlayamadım kemendi boynuna
Boyun eğmedim kendime bile
Ama eğildim bu sevdanın önünde
Ve sinsi bir hastalığa dönüştün ben de
Nasıl yazılır bu derdin reçetesi
Ve hangi eczane de bulunur merhemi

Anlamını yitiren bir şeyler var sende
Yazdığım şiirlere yabancısın
İçinde zapt edilemez bir gitme isteği
Dizginlerini koparan küheylan gibi
Soluk soluğa kaçıyorsun duygularından
Bir özgürlük kamçısı yalıyor bedenini
Yanlış ovalara doğru, koşuyorsun

Yaşamak bana beklemeyi öğretiyor
Çıkıp dolaşıyorum, kendimi
Bir uçtan bir uca, sana dolanıyorum
Kızgın bir demir dövülüyor içimde
Kanımın alyuvarlarında gülüşün örseleniyor
Kadınları güzelleştiren sevilmekmiş, anlıyorum
Yanlışmış daha baştan bu şiir, biliyorum

Unutma bu bekleyiş umuda yolculuktur
Ayır bir kenara beni
Bulaştırma hissiz tarihine
Katma, anılarla gidip gelenlere
Bazı rüyalar iki kişiliktir, kimi şarkılar gibi
Düşlerimizde ellerimiz kadar uzak şimdi

Özenle bekliyorum seni kendimde
Öylece duruyorsun içimde
Çekip gitsen de
İtinayla seviyorum seni
Önceden hiç tatmadığım bir aşk biçiminde