Yüreğim öylesine uyuştu ki acıdan
Hiçbir şey hissetmiyorum
Beni hapsettiğin bu derin kuyudan
Çıkmaya çabaladıkça boğuluyor, çıkamıyorum

Ne oldu bize neyi değiştirdi zaman
Kime kötülük ettikte nasibimizi aldık ahlardan
Hani bizim hayallerimiz vardı
Gerçeklerimiz vardı yalan katılmayan

Şimdi kıran girdi sevgi tarlamıza
Çürüdü ektiğimiz ekinler başağa durmadan
Yağmurun ayak izleri kaldı toprakta
Köküne tutunduğumuz yüreklerse yerle yeksan

Bizim hikâyemizin adı: suç ve ceza
Başarısız ihtilalleri okursun kitabın her sayfasında
Kalbimizde hiç deniz yok hep kara
Çölde susuz kalmak gibi her hatıra

Biz bir sıfır yenik başlamıştık bu aşka
Gole giden tüm yolları heba etmiştik ofsayda
Bağlamıştık geleceğimizi son atılan penaltılara
Ve hiç çıkamadık seninle istediğimiz gibi deplâsmana

Belki de varlığımız sebepti alışkanlıklara
Rüzgârın sesi kanıttı ne kadar yalnız olduğumuza
Biz içinden geçerken gülümseyemedik hayata
Düğümlü kaldı geç kalmışlık boğazımızda