Kara çemberler sarmışsın başına şimdi öğrendiğim
Akça giysilerini fırlatıp atmışsın üzerinden
Uyurgezerliğin tutar-koşarmışsın gara
Gece berduşları üzerindeki geceliğe bakarmış
Haykırıp bağrıyormuşsun ilgili memurlara
Gel be küçüğüm
Hangi yerinde olursan ol zamanın
Ben de deli-divane oldum senin olmadığın diyarlarda...

Ağlayan bir çift gözlerini taktım gözlerime
Boğazımdaki hıçkırıklar sırf senin
Acılar sardı dörtbir yanını yüreğimin
Belki de son nefesiyim can veren bir hastanın
Belki de
Son damlasısın gözlerimden akan gözyaşlarının
Gel be küçüğüm
Titrek ince köprülerde yıkma beni!...

Yalın ayak, başı kabak çocukla gibiyim sensizlikte
Düşlerimde horon tepiyor ejderhalar
Biliyorsun be küçüğüm sensiz yaşayamayacağımı
Bu köhne sokaklarda
Her gün doğumlarında erir biterim ben
Öyle bir imkansızlık var ki içimde
Kocaman ve de parçalanmaz bir bütün
Gel be küçüğüm!...
Yoksa ben bu gece ölürüm...


5 Haziran 2011-Gebze/Kocaeli