……………………………………………………………………………………………………

Kalmadı

Aşkın bülbülüne şevkim bağında
Gül açar dikenli çalım kalmadı
Gül gibi bitmişken aşkın dağında
Bülbül konmak için dalım kalmadı

Çerağım sönmeden pervanem ulaş
Ölmeden etrafım bir daha dolaş
Kuru kovan oldum kudretten telaş
Düştü arım çeçim balım kalmadı

Balmumum yandırıp bezire kadar
Aradım beşirden nezire kadar
Yokladım kizirden vezire kadar
Bana zulmetmedik zalim kalmadı

Aşık Seyrani’yim dinle sözlerim
Yakup’um elbette Yusuf özlerim
Servetperestlerden korktu gözlerim
Anadan üryanım malım kalmadı
________________________________________
Everekli Seyrani-1-(Mehmet)
………………………………………………………
(1800-1807-Doğum tarikihinde netlik yoktur)-1866. Everek’te (şimdiki adı Develi) doğdu. Asıl adı Mehmet’tir. 2 yıl kadar medrese eğitimi gördü.

Halep’ten İstanbul’a birçok yeri dolaşıp türkü söyledi. İstanbul’da kaldığı 7 yıl boyunca çeşitli dallarda eğitim gördü ve bu arada Bektaşi düşüncesine yöneldi.

Dönemindeki birçok değişim ve gelişimi yakından izleyerek şiirlerinde işledi. Özellikle dönemindeki haksızlıklara karşı taşlamalar söylediğinden sarayla başı derde girdi. Bundan dolayı yeniden, doğduğu yer olan Everek’e (şimdiki adı Develi) döndü ve ölümüne dek orada kaldı. Yaşamının son döneminde yakalandığı sinir hastalığından dolayı kendisine deli dendiği bilinmektedir.

Ayrıca yaklaşık aynı dönemlerde yaşamış, asıl adı Ahmet olan Bektaşi şairlerinden Ispartalı bir Seyrani daha vardır.
KAYNAK:© BeKa Sitesi
…………………………………………………………………………….
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-190-)(-)(-)(

Öyle bir güzelin düşündeyim ben
Derdim anlatmaya halim kalmadı
Henüz bu sevdanın başındayım ben
Aşktan söz edecek dilim kalmadı

Neden gerçek olmaz bendeki dilek
Olsada fark etmez sağlam bir bilek
Engelleri yığdı karşıma felek
Ona ulaşmaya yolum kalmadı

Bunca emeklerim oldu hep heba
Şu genlün talebi uymaz hesaba
Ne yapsam ne etsem boşadır çaba
Tutunsam bir kuru dalım kalmadı

İşitmez vefasız feryat, zarımı
Dağıtmaz hiçbir şey şu efkarımı
Bu yolda harcadım bütün varımı
Altıma serecek kilim kalmadı

Aşk denen duyguyu bilmişiz haktan
Medet aramışız söken şafaktan
Kavrama yaşını geçmişiz çoktan
Sevda öğretmeye bilim kalmadı

Deli miyim derim kendime bazen
Dengede durmuyor tutmuyor izan
Sardı duygularım bir gamlı hazan
Gözümden akacak selim kalmadı

Lüzumsuz razıyım alın yazıma
Yanaşmaz o güzel benle çözüme
Çileme ortak şu dertli sazıma
Mızrapla vurmaya telim kalmadı

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz