Yüküm ağırdı,
Halime düşünme!
Başka acımaya tutuştu sol yanım!
Aklım almıyor, düşünemiyorum;
Susmuyor bir idamlık hüznüm!
Geçmedin, gitmedin!
En ağırıda senin yalnızlığın düştü,
Azad ediyor omuzlarım!
Top yekün saldırıyor zindanlar!
Bir rüzgar esse senden dökülür gözlerim!
Dakika dakika nefesin kitlenir damarlarıma
Baş baş taş duvarlara demirlendim
Küçücük, daracık meydan yerim!
Gözlerin geçmişten bir tütsü!
İşte ölsemde seninim,

Belki asır olacak anayasası devrik zaiyatım
Karanlık kat kat,
Senden uyanmak; gözlerimden ayrılmaz bir hüzün!
Ölüm bile bir saniye uğramaktan çekingeç!
Ana yüreğim yıkılmıştı gün doğumunda
İşte;
Sensizlikten Ertesi
’’ Ayaz ’’
Gün doğmuş, gün batmış
Parmak izlerin;
Suçüstü!
Yani yaramda sensin,
Merhemimde!
Islah eyledin beni!
Giderken, ölüm hariç herşeyi astın;
Kalbime!

Ahmet Tufan Ergin