Tıpkı annem gibi sevmelisin beni,
Babam gibi okşamalısın yüreğimi!

Annem gibi sevmelisin;
Uzaklardan, çok uzaklardan seni sevdiğimi hissetmelisin.
Bana senden mektuplar akar gibi özlemelisin beni!

Annem gibi sevmelisin beni;
Annem, hiç darılmadan severdi beni
Öfkesi olsa öf bile diyemezdi.
Nakış nakış içine işlerdi beni, her suçumda
’ ana yüreği ’

Hep kendi teniyle; hamursu sevgise özlemini katıp,
gözlerinde pişirirdi.
’ Aslında seni sevmemede neden olanda oydu ya ’

Annem;
Nefesine nefesimi katıp taş basmazdı yüreğine!
Çünkü onu özlediğimi bilirdi, beni severdi.
Göğsüne sarmalardı yakamozlar eşliğinde
uzaktan gülümsemelerimi...

’ annem gibi sevmelisin beni ve bende ki seni ancak öyle bilmelisin. ’

Babam gibi okşamalısın yüreğimi;
Aşkın,
Özlemin,
Matematik sorusu gibi formülsüz olsun sevmelerin.

Babam gibi okşamalı yüreğimi
Gece uyku güzelliğini bozan rahatsızlığımla.

Sevgin, adam gibi adam olmalı!
Yani Babam gibi olmalı...

Şimdi sen, annemide babamı da çok merak ediyorsun.
En doğal haliyle…
Annem, her şeyinde beni sevgisine düşüren.
Sen, her şeyinden beni mahkum eden uçurumdun!

Babam gibi okşamalısın yüreğimi;
İlk ben kokmalıyım özleminde nergis gibi

Oysa sen;
Bozuk para gibi ettin beni yüreğinle
Med cezirlerini saldın yüreğimin deniz yıldızı olan sana!
Okyanuslar gibi kan taşırdı yüreğim.

Tıpkı annem gibi sevmelisin beni,
Yüreğin babam gibi olup
Özleminin ateşi yükseldiğinde içine sevgimin serinliğini düşürmelisin.
İklimler nedir bilmez etmelisin beni,
Hayalin başımı döndürürken
Güneşim sen olmalısın,
Açmalıyım gül gibi gözlerimi senin pencerenden!

Alın yazısı gibi düşmeliyim kıyametine
Cennetin nikah defterine ismimiz kazınmalı.
Mahşer kalabalığı olmalı mutluluk üzerimizde
Günahımız, aşktan daha da aşk olmalı,

Annem gibi sevmelisin beni
Babam gibi okşamalı sevgin yüreğimi
Her gün yeni doğan bebek gibi
Sarıp sarmalamalısın beni
Kalbime kundaklanmış sevginle…


Ahmet Tufan Ergin