I.

Telli turnaların geliş vaktidir kıyıma;
Ase’nin kanının taşlara düşme zamanı
Damla damla hercai mimoza kıvamında
Salındıkça nazlı endamıyla çorak topraklarda
Murat ey yedi düvelin kanlı suyu
Laleler Allah’a açar dudaklarını bahar günü
Paklar mı acep senin ruhunu?

Anlar mısın? bilmem ki annemin yurdu,
Benim derdimi sıcacık yorganının altında
Elma tadında, Filistinli bir çocuğun
Üstüne atılan misket bombası altında,
Yada, ey kendine zafer bahşeden kavmim
İncil gibi İsa’ya gelen tevazu
Ben söylemiştim demeyin diye
Tanrı’nın katından işte görüyor musunuz?

II.

Basmayın artık içimdeki ekmek kırıntılarına
Tarih şeridinden öte bir yerde değilim ben
Zalimler çağında yaşayan bir alçaktan başka
Bilin istedim değilim ben
Tıpkı Aram’lı dedemin dediği minval’de
Evet, doğruyu söylüyor yalanlamayın
Asur’un, Ninova’nın, Tuşpa’nın kalbinde
Basmayın üzerime;
Bugün vakti değil
Kalmak çırılçıplak bir uykunun içinde..

Söylemiştim size;
Halbuki Şattul Arab’ı, Marecel Bahreyni
Fatih’te karısını öldüren adamı,
Görünmez kalemle şiirini yazan şairi,
Unutmayın diye aksanlı konuşan baraklı aşçıyı
Uzun uzadıya misafir odalarında peygamberlerin
Bakın, işte Kabil, kardeşini öldürmekle meşgul
Murtaza bey kalenin doruğunda dolunaya karşı
Diyorum ya dinleyin beni
Davut’a haber salın Süleyman’ın karıncaları ağlamakta,
Duvarlar yıkılmanın eşiğinde
Ve vaktidir turnaların yüreğimin içinde..





III.

Göçlerle başlardı toprakta biriken hazineler
Göçlerle zamanın zifir kuyusundan çıkarak
Sen beni arardın ben sana ağlardım
Nerede boğulmak istesek kabule yanaşmazdı
Yeryüzünün tapınaksız hiçbir suyu..

Tersyüz olurdu bütün kağıtlar
Tıpkı cihanın iki yüzlü rivayeti üzere
Güneş ve karanlık yer değiştirirdi
Ama nafile Asé vuruldu çoban hasan’ın düşünde
Baraklı aşçı anlatmaya devam ederdi
Fatih’te birileri hala karılarını öldürmeye
Turnaların gittiği yönün tersine
Giderdi;
Ama yine de kabule yanaşmazdı
Yer yüzünün hiçbir tapınaksız suyu
Hazine sandığını vermeye..


30.05.2011