Kroisos üzüntü içinde,gözleri yaşlı,kederli
bir zamanların ihtişamlı Lİdya Kralı
dizilmiş kütükler üzerinde yanmayı bekliyor oğullarıyla
kendini bahtlı sayardı
şimdi ise ölümü bekliyor,
garip gelmişti mutluluk hakkında düşnceleri,
küçümsemişti,hor görmüştü
O Atinalıyı
kendine göre kendinden daha bahtlı ,mutlu kim olabilirdi
gözlerinde Atinalı SOLON ile karşılaşması canlanıyordu,
hazinelerini,evlatlarını,ordularını gösteriyor
soruyordu kendinden daha bahtlı ,mutlu kim olabilirdi
Atinalı tanrıların çok kıskanç olduğunu,
daha erken konuştuğunu
kendini mutlu bahtlı sayması için erken olduğunu
sonunu görmeden karar veremeyeceğini söylüyordu
onu azarlamış ve hor görmüştü
şimdi ise
kütükler üstünde yanmayı bekliyordu
yüksek sesle üç kez gür bir sesle SOLON SOLON DİYE
BAĞIRDI
kütükler tutuşmuştu,
Pers Kralı neden SOLON diye bağırdığını sordu
oda kendini nasıl bahtlı saydığını,dünyanın en mutlu insanı
sandığını şimdiki halini anlattı
Pers Kralı kendini Kroisos’un yerine koydu
şimdi canlı canlı yanacaktı
tez ateşin söndürülmesini emretti ve serbEst bıraktı
Kroisos ve oğullarını
Atinalı bilge kendisi orda olmasa bile
hayatları değiştirmeye devam ediyordu,

insan kendini ne kadar şartları iyi olsada bahtlı saymamalı
taki son noktaya kadaR
FEylezof böyle dedi..
,