Yakup misali dem döken gözlerim
nöbette uyku yok gül cemalin özlerim
Yusuf’um kuyularda züleyhamı beklerim

Sensizlik bir beter ıstıraptır ey gül-i ruhsar
Bir ateş ki yüreğime sor
ne zaman vuslat ne zaman ey yâr

Hakikat yolunda bir garip yolcuyum
Arzuyla aşsam çölleri ulaşsam yeşil ravzana
Cennet bahçesinde durup kıyama
Secdelerde döksem gözyaşımı

// Rayihanla dolarken içerim Medine sokaklarında ayak izlerine dökülürken sağanaklarım, özledim efendim o günleri özledim, hasretinle yanıyor bu naçiz bedenim//

Dökülürken dilimden övülmüş adın
Gecem fecre döner Nehar olur
seyr-ü temaşa ederken gülistanının ebedi resmini
siyah gözlerim ışığı bulur

Nasıl bir kalp ki bu bende ki
Sen varken boyun eğiyor mecaza
Gökler aydınlanıyorken nurlu simanla
Manevi sofralar kurulurken cihana
Şifa istiyorum rabbimden manevi buhranlarıma

Uzak olmak istemem senden
Bu benim için en büyük cefa
Vecdin ile kansam ruhuma dolsa sefa

Mevsim-i dünyada dolarken günüm
Ahiret bohçamda en güzel çeyiz sensin efendim

//Salât-ı selam olsun sana ey kâinatın yaradılış sebebi Allah’ın habibi ey emir-ül mü’minin//

Melek…