3
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
1336
Okunma
Her sürgün dönüşü meydanlarda arta kalan veda karşılıyor ayak izimi
Güneşimdir, sokakları izin verildiği kadar ısıtır hani
Hani yeniden eskir ya yüreğinde tazelenen umut
Bugün günlerden pazar anne, pazartesiyi unut
Yirmi yıl öteden gelen bir mektuptur cânım hayat, çıkarılınca mendil arasından
Kurumamış iki cümleye üç nokta vuruludur
Biri yeryüzü, biri evren son noktayı sen bilme anne
Bugün günlerden pazar, pazartesiyi sorma birde
Yalnız yürümeye alışmakla, kalabalığa karşı düşünmek aynıdır aslen
Çamaşır ipine astığın biberiye, balkon saksılarındaki fesleğen
Kapı zili çalar şimdi bir güvercin sesi dolar içeriye
Ben gelirim ellerimde taze ekmek kokusu, içimde başka bir umut
Bugün günlerden pazartesi anne, yarına sevincimi sıkı tut.
Devin Karaca