Ürpermek o meşhur sağnağında yağmurun
Anımsadıkça uzun ve uykusuz yolculuklara çıkanı,
Çoğalarak azalan gürültüsünde imbatın
Yüreğim apar topar kalkışan bir kuş şuraya kadarcık


Oysa bir orman çok mu gelir
Ayçiçeğini büyüten bu ıssız evren,
Tabiat ki resmidir aşkın
İçimde salkım söğüt deprem.




Devrile devrile yıkılmak izinde o muhteşem yalnızlığın
Sonra buluştukça yeniden eskimeyen yolculuklarla,
Çay dolu bir bardaktan ayışığı içip düşündükçe dünyayı;
Yük kamyonları anlatıyorlar geldiğini, gittiğini


İyi ihtimalli bir uçurum
Hiç olur mu yasaklanmış karanfil kokusu,
Yaşıyorsam ki saflığımdandır
Ellerim şurada işte, saçlarında




Ürperince o meşhur sağnağında yağmurun
Eskiciye parmak izi satabilirsin onları,
Sıcak beyaz şemsiyenim olmak bu
Hava açık gir içeri.

Devin Karaca