Bu şiiri almadan gitme sakın
Say ki üşüyen saçlarında ellerim
Simsiyah Allah’ ına kadar sen
Dışında bırakma dışında bırakma
Giderken bu şiiri al susuz kalma


Çöl güzel dese de bedevi
İnanma su güzel
Kaysın gözlerin de sina
Sesinde açan kum çiçekleri
Fütursuz ağlayışında yağmur bulutsuz ikindilerde
Rüzgâr yüzümün duvarlarına vura vura
Tek çeyizin olsun bu aşk unutma


Ölümden aldıysam ruhunu
Ömrümden kesip sana verdiysem

Alıp verdiysem bir nefes gibi
Çalıp verdiysem, olup verdiysem
Gelip verdiysem, bulup verdiysem
Borçlu değilsin ödeştik
Bir gülüşünde öldüysem


İster cehennemin dibine sürgün ateş
İster Ganjda arınan bir rahibe
İster bir mabette bin yıllık ceset
Ya da kendini çarmıhta unutan magdelena
Ve ya siyanürlü bir çiçek ağzının kıyısında
Öperken avuçlarını kutuplarda buzul
Saçlarında geceye asılı kalmış bir şiir mesela
Dokunmadan uyuyamıyorsam sesine bir lâ
Ne f a r k d e r


Beni anla diye ezberledim bilesin
Karıncaların ağızlarında yağmur taşıdığı günlerde
Sensiz her an ölen şair resmiydim
Kalbimi süpüren gece yarısı dudakları
İzafeten elimi tutan gökkuşağı
Öznesini ele geçirmeden gözyaşlarının
Dudaklarından su içmesini sevdim martıların
Lavlarda açan su gülüydün arguvan
Saflığın gülümsemesiyle büyüttüm seni...




cc_