Bakışlarım ölüme gebe ha doğdu ha doğacak,
Alnımda taşıdığım geçmişin acılı izlerini,
Kimseler görmeden silmeliyim bir çırpıda.


Artık katılmalıyım;
Turnalar kervanına,
Kanat çırpıp göçmeliyim uzak diyarlara.
Acıyı, hüzünleri bırakmalıyım,
İç çekişlerimi salı vermeliyim oraya.
Yönümü çevirmeliyim Munzur’a,
İçimde dallanıp, budaklanırken sıla özlemi,
Dindirmeliyim bedenime hükmeden hasreti,
Varıp gitmeliyim doğduğum toprağa,
Yüz sürmeliyim Dersime, Munzur’a,
Son vermeliyim acılara.


ASMEROZ-62
GÜLŞEN POLAT
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Hiç beklenmez başarılı yaşamların ölümlere gebe oluşu. İstenmez de, dilenmez de hiç bir yaşam için. Yine dünya büyüklüğünde özlem ve hüznü kaplamış, çığlıklarla titreşiyor harikulade güzel ve anlamlı dizeler. Bu denli özgür, bu denli duyarlı çığlıkları, şiir tadını, belliki hüznünden almış, özlem aşinalığını, olabildiğince güçlü yansıtmış. Düzeyli Seven şiir dolu gönül çoşmuş deli - dolu çağlayanlar gibi, kendine kurulan sınırlama bentlerini hep yıkmış, sonunda sakinleşip, acıların, üzüntü ve ihanetlerin, düzeyli duygulara seven mutedil gönüllere hep acı verdiğni farketmiş. Bu da çok şeydir, bu da önemli ve saygı duyulması gereken bir farkındalıktır.

Her zamankiler gibi, yine yürek dolduran çok güzel bir şiirinizi okudum değerli dost şairim. Üzerinde çokça düşünülmesi, hazmedilmesi, verilmiş hayati mesajlarının çok iyi irdelenmesi, gerekli derslerin alınması gereken çok güzel bir çalışma olmuş bu şiir de Gülşen Hanım. Esenlik dileklerimle ve tam puanımla kutluyorum, sevdiklerim arasına alıyorum izninizle
Kemal Polat