………………………………………………………………………………………………………………………………….
Olsun

Şu dertli gönlümün vasfın edeyim
Bilmeyen halimden haberdar olsun
Yollar ise bu hal beni muratsız
Acıyan kalbime türbedar olsun

Zaman abdal kendim uslu gezerim
Uyumam boyuna candan bezerim
Felekten ben böyle şüphe sezerim
Şamar vurup bana hem budar olsun

Yeniden biriyle girsem fedaya
Korkarım ki o da bakmaz edaya
Şu canım yoluna kalksa fedaya
Ecel devesini kim güder olsun

Gece gündüz çağırırım ya mevla
Sana hep ayandır şer ile bela
Yetişir inayet işim ey’ola
Hızır İlyas bana kumandar olsun

Gönül mahzun iken diyemem şazım
Düşmana yad oldum dostlara nazım
Kırk iki murattan birine razım
Dünyada güldüğüm ol kadar olsun

Osman der aşk veren pirler bardakçı
Halime muvafık bulsam yardakçı
İsterim mevladan derse ortakçı
Kalbi hayır işe hanedar olsun
……………………………………..
Murgullu Osman
……………………………………..
1840-1901.Artvin İline bağlı Murgul İlçesi’nin, Zansul (şimdiki adı Damar) köyünde doğdu. İlk eğitimini köyündeki medresede aldı.

Küçük yaşlarda yaylada çobanlık yaptığı birgün uyurken yanına gelen 2 yaşlı adam tarafından uzak bir yerlere götürüldü. Osman’ı çeşitli konularda sınava sokan bu yaşlılar, bir yönü göstererek bundan ötesini yalnız gidebileceğini ve böylelikle sevdiğine ulaşabileceğini söylediler.

Uzun bir süre gösterilen yönde yürüyen Osman, İran’a vardı. Akşam karanlığına doğru bir nehre ulaştı. Nehri geçtikten sonra bilmediği bir şehre girdi ve bir dükkanın önünde oturup beklemeye başladı. Bir süre sonra yanına gelip soranlara ise, Azat Beyin kızı Halime’yi aradığını, kendisinin onun elinden bade içtiğini ve sevgilisi olduğunu söyledi. Burada söylediği koşmayı dinleyenler ise Osman’ın aşıklığına karar verdiler.

Burada sevdiğiyle evlenen Aşık Osman bir süre sonra ayrılarak yeniden Murgul’a döndü.Murgul’da öldü ve orada toprağa verildi.
KAYNAK:© BeKa Sitesi
…………………………………………………………………………………………………………………………………..
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-171-)(-)(-)(

Dinleyin ahvalim arz edem size
Sevdiğim ömrünü hep adar olsun
Öyle bir yansın ki ondaki yürek
Mısırlı Züleyha han kadar olsun

Gururu,kibiri kalpten kaldırsın
Kızma duygusunu gidip aldırsın
Sevdiği yiğidi her dem güldürsün
Takdirle anılsın berhudar olsun

Özlediğim zaman gözümde tütsün
Gönlüme bir huzur ve neş’e katsın
İstediği zaman gelsin ve gitsin
Her anı yaşayan bir medar olsun

Aşkın ateşiyle sineler yakan
Deli ırmak gibi çağlayıp,akan
Sevda bayrağını burçlara diken
Gönül sarayıma alemdar olsun

Buğulu gözlerle aşkı tadıp da
El ele göz göze meşke gidip de
Gönül köşklerine buyur edip de
Beni karşılayıp mihmandar olsun

Hemi kendin hemi beni yormasın
Kalkıp doğruluğa hesap sormasın
Ayrılık derdine izin vermesin
Sevda kâl’asına gamandar olsun

Açmasın sırrımı olsun bir sırdaş
Omuz veren olsun yiğit bir erdaş
Lüzumsuza hem eş,hemi arkadaş
Ölünce ardımda türbedar olsun

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz

ETEK YAZILARI
Berhudar:Mutlu
Medar: 1.Dönence, cezir karşıtı. 2. Dayanak, yardımcı.3. Neden, sebep, vasıta.
Alemdar: 1. Bayrağı veya sancağı taşıyan kimse. 2. Önder.
Mihmandar:Konukçu,Misafirperver
Gamandar:Komutan
Türbedar:Türbenin temizlik ve bakımını üstlenen kişi