8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1470
Okunma
Kanadı kırılmış bir kuş
Çırpınıp duruyor şimdi içimde
Başka bir tanrının uykusu gözleri
Sahi tanrı var mı onu bile bilmiyorum
Sen gittin ya…
Ellerim zifiri karanlık
Çürümüş bir aydınlık, bedenim
Suçlamıyorum bıraktığın için bizi
Biliyorum başladıysak
Elbet bitecektik
Ancak
Hayata yakışmayan yüzüm ve
Yedi yıllık bir oğul var
Bekleyecek…
Bak şimdi bana
Boyunca uzandığın gibi
Nasıl da yokum
Sadece
Ağzıma ılık bir cümle dolup
Sövgü oluyorum rastlantılara
Metafiziğe felsefeye
İmkansızlığa
Ve ölüme…
Bir de kendime
Daha çok kendime
Hep kendime…
( lanet olası bir yirmidört ağustos akşamı ikibinyedi )
Erdoğan Ateş