Fırtınadan kopmuş yiğidim
Tutukluluğuna kurşun sıkarım mavi suların
Cesur yüreklere odaklanır ufkum
Zemheride dağ ceylanı olurum
Düşmem, eğilip bükülmem
Zifri kessin gece
Umutların ağır yükünü
Kamburumda taşırım…

Ateşler yakar öfkelerimi
Genişleyip daralan kızgın raylarda
Beni bekleyene yolculuktur gidişim
Zor göçlerde yüreğime dolan ayazlarda…

Bir sevda tutuşur içimde
Damıtırım umutları bırakırım ardımdan
Yeniden boy vermeye hazır başaklar gibi
Açılırım bir yangının saçlarından geceye
Belki savrulurum,belki vurulurum
Sevdam yüreğimde belki daha rahat uyurum

Bilirim tohumlar arsızdır, ahsızdır
Yitip gitmeler rüzgar gibi asidir
Pepug gibi kederlidir
Yüreğim özgürlüğe susamış yangın yeridir
Kökünden tırpanlayın ne çıkar
Günler yine gelir, ben yine büyürüm…

Murat Yanç

(Pepug bir kuş adıdır yöremizde efsanesiyle anılır)