Kendini arıyor deli bir dalga,

Ümitsizce dövüyor kıyısını sevdanın.

İçimde gece ve yağmur…

Saçlarını okşatır koylarında dalgalar,

Yapraklar güle sarılmış ölesiye.

Martılar umarsız…

Gece giderayak yorgun…

Sakın ha sen düşme yılgınlığa!

Hüzün kadar eskidir bekleyişin dingin suları.

Çürüyen kaldırımlar yürüyor üstüme,

Bedel verdiğim her davamın sorgusunu

Kirpiklerimi devirip onaylıyorum.

Habercisidir baharın kardelenler,

Günün bitmişliğine rağmen.

Bizlerse sürgün çiçekleriyiz aslında,

Hücrelerde susamışız sevdalara.

Sancı düşüyor kentlerin karanlığına,

Uzun fabrika sirenleriyle.

Düşler göz pınarına gizlenmiş,

Öfkeli bir şiir ürkekliğiyle,

Yasaklı harflerin imlasız duruşlarıyla.

Acılar vuruyor pencerelere,

Yüreğimizde büyüttüğümüz uçurtmalar.

Geceyi uyutuyor yıldızları ürkütmeden.

Ve diğer yanım sen

Gülüşün geçiyor usumdan zamansız,

Dolu dizgin akarken mavi bir ırmağın,

Kızıl kıvrımlarından sonsuzluğa..
__________________
MURAT YANÇ