Ben,dedi sustu kadın
Sen ,dedi yutkundu adam.
Çığlık çığlık büyüyen bir sessizliğin ortasına
İki ayrı bedende tek yüreğe vurdu saatler
Deli divane bakışlar savruldu ortalığa
Sancılı ,ağrılı sözcükler döküldü kimliksiz bir sevdaya

Med cezirli fısıltılarla salındı sevda
Çekingen adımların ayrılık uzantısı yollarında,
İnce ölümsü bir sızıyla pusatlandı zaman…
Zorundalıklar haykırdı akıl ülkesinden
Ve ölümsüz bir sevda serde (s)aklandı.

Gitmeliydi kadın
Akreple yelkovan aralığında
Sıkıştırılmış duygularıyla.
Dönmeliydi adam bekleyenine
Dönülmez yollarda ettiği yeminlerin pişmanlığıyla.

Dilsiz yakarışları emzirirken zaman
Alev harmanı iki titrek el düştü birbirine.
Müebbet bir yokluğun kıyısında
Sımsıcak bakışların ipeksi dokunuşları
Kuşattı ikindiyi…
İki damla yaşla kavruldu toprak
Adamın alnından düşen ter
Kadının bulutsu gözyaşı.
‘Gitme ,kal’ diyebilseydi sevdiği
(Y)aralanmayacaktı bu sevda.
Ne adam gitme, kal dedi
Ne de kadın kalayım diyebildi
İki tutkun yürek
Keşkelerin ortasında vurdu kendini.

Boğazında dev gibi bir yumruyla uzaklaştı kadın
Göz pınarları titreyen gülüşlerini sularken.
Son bir kez baksa ,dedi adam
Dirilten tebessümünü serse gözlerime…
İleriye dönük adımlarına inat
Döndü,baktı kadın
Kırgınlıklarını topladı gönül sandığına,
Sımsıcak bir gülümseme düşürdü yüzüne
‘Hoşçakal ‘ dedi,
Zembereğinden boşanmış zaman
Deli taylar gibi koşarken…
Yönsüz yolculuklara çıktı kadın
Ve kadına göre hep o durakta
Yaralı bir ceylanı ,
Kendisini beklerdi adam.
BEKLERDİ…
Kimliksiz bir sevdaya ad olmak için…