Öyle büyük umutlarım olmadı benim
Yaşamındaki varlığıma dair
Hayatının tamamı olmak
Değildi senden istediğim
Keşfine adaklar adadığın gönlünde
Bir çoban yıldızı olmak
Şafaklardan süzülen sabahlara aynı zaman diliminde uyanmak
Aynı gökyüzünü paylaşmak
Yeterdi bana.
Yeterdi tenhalarında taşıdığın bir düşün olmak.
Gittikçe kalabalıklaşan yalnızlıklarımda
Anlamdan firar etmiş bir fısıltım
Kimselerin duymadığı bir cıvıltım olman yeterdi bana.
Yarım yamalak uykularıma ninniler söylesen uzaklardan
Kahramanları biz olan masallar anlatsan bana
Ya da dualar yollasan rüzgarların kanatlarıyla
Bakir umutlar bıraksan ayak uçlarıma
Aşka niyetin olsam
Geçerliliğini kaybetmeyen ayetin olsam
Bir tek senin bildiğin gerçeğin
Ruhundaki kır çiçeğin olsam
Yeterdi bana.
Şimdi bütün düşleri yakılmış bir ömrün
Son nefesini bekleyen bir yılgınım.
Direnemiyorum .
Ağırıma gidiyor işte.
Tercih ettiklerinle mağlup bir yiğit edasıyla gidişin
Bir başınalığım ağırıma gidiyor işte.
Sahi böylesine hızlı mı eskitirdi gitmeler
Böylesine ani mi eksilirdi bir insan.
Bütün eylemlerini öznesine bağışlamış
Anlamsız, yoksunluk tortusu
Eksiltili bir cümleyim artık.
Oysa… adının gölgesinde lekesiz düşler uyutmuştum ben
Belki..bir gün…lere teslim etmiştim yüreğimi
Ah yâr…
Biliyordun…razıydım sana
Seni sevmek onurumdu benim
Çekip aldın onu benden,senden.
BİZ’den aniden.
Bak…iç çekiyor göze alamadıklarımız
Ölümsü bir keder dökülüyor gözlerimizden
Kumrular göçtü gitti sözlerimizden.
Ah yâr…
Nasıl bir tükeniş bu
Nasıl bir yaralanmak
Nasıl bir aldanış…
Ah yâr…
İzin ver ,düşlerimde yaşayayım seni
Hem düşleri sadece düşleyen bilir değil mi?
Nefesinin eşiğine sabit kıl beni.
Yokluğunun türküsünü söylesin şafaklar
Saçlarını tarasın parmaklarım
Cemreler düşsün suyuma ,toprağıma
Düşlerimi salıver bana.
Ah yâr…
Ab-ı hayat ol…dol ömrüme.
Beklemeden,bekletmeden
Buyur fermanını
Biliyorsun …razıyım
Uzatma sevmek âhımı benim
Çiçeklendir çilemi
Ferman-ı aşkına; kuyularda Yusuf,
Vahalarda Mecnun
Kayalarda kör bıçağa râm İsmail’im.
Artık bekletme…
Senden gelene amenna
Madem yaşatmadın
Ferman buyur…vur aşk ile boynumu
Öldür beni…
Yadigar ÜNVER