seni bir daha sevmeyeceğim
saklayınca baharı bağrına
kışları da bu yüzden hiç sevmedim
ki sen bunu nereden bileceksin


azar azar batıyor gün
büyüsü bozuluyor yaşamın
işsizim, aşksızım hem İstanbulsuz!
seni daha öpmemiş ve koynuma almamış
elâ rengini gözlerinin
gözlerime hapsetmemişken
dimdik ayakta ve her şeye inat karanlıkta
ağlamıyor, sızlamıyor ve yaralarını acıtmıyorken
ben!
her şeye rağmen seni yine sevmeyeceğim…


sesli harflerini ayıkladım gecenin
masalın son sayfasına bıraktım
rüzgâra ağzımdaki heceleri bir bir saydım
yanmadan, yanılmadan, kanmadan
denizin tam ortasında batmamak için
susmadım…


geceleyin diyordum oysa
ge-ce-le-yin!
geceleri uyumaya aç gözlerim
birkaç söz, birkaç notayla buluşsa
ay kapanır mı dizlerine
dargın, kırgın, hıçkıra hıçkıra

kendi sırtını bıçaklayan denizde dalga biter mi?
kanını hiç karıştırmadan suyuna…


yine gece biter ve güler yüzüm
güneşe hasret bir gün daha gelir
bir lokma ekmek, bir bardak su
üstüne tek sigara
biliyorum…
günüm sarı sayfalarda
iş aramakla geçer
adım adım sokaklarda önce kar’a
sonra akşama karışırım
uyumaya aç gözlerim
birkaç söz , birkaç notayla buluşup
penceremden yine geceyi seyrederim...


ve yine seni sevmeyeceğim!


dilime söz geçiriyorum
oysa kalbim…



banukalyoncu
2008/09/14-Isparta


Fotoğraf: Bade Kalyoncu