2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1054
Okunma
Sen yoksun, hayallerimdeki kentte yaşıyorsun,
Bense burada kimsesiz senle
Şeker toplayan çocuk masumiyetiyle aç ıyorum kapıları
Yokluğundanmı, yalnız kaldığımdanmıdır nedir
Hoyrat eller parçalıyor bedenimi
Ölüm yağıyor bu kente
Deniz dalgalarla yükünü atarken
Yağmur da hüzünlerini döküyor üzerime
Yokluğun boy boy olup uzuyor gecelerime,
zifiri bir karanlık oldu kimsesizliğim
el yordamı ile bulurum senle geçen zamanlarımı
Ölüm yağıyor bu kente,
Nemleniyor bedenim
Islak toprak kokusu doldu ciğerlerim,
5.0
100% (2)
Cevap Yaz