Zifiri bir karanlıkta,
ellerim kör bir çocuk doğurdu,
hangi elim, hangi gece bilmiyorum,
ama öyle zifiri karanlıktı ki,
kör olduğu bile anlaşılmadı,
Bomba sesleri vardı her yanda,
Ölüler kapı eşiğinde,
Kan gölünde yıkadık bebeği,
O kördü biz karanlık içinde,

Ne ölümleri gördük , ne savaşları
Tek derdimiz kendimiz olduk,
Kimin ölüsü kalktı hangi evde
Sadece sustuk, ketum olduk.
Zifiri bir gecenin karanlığında,
Ellerim kör bir bebek doğurdu,
Ne dünyayı görebildi ne ölümleri,
Tek derdi kendi oldu. ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,