16
Yorum
4
Beğeni
4,8
Puan
1723
Okunma

öyle hüzünlü ki sokaklar
gökyüzü ağlıyor..
sokak lambasının ışığı vuruyor bedenime
yürüyorum..
yağmuru ne denli sevdiğin geliyor aklıma
gözyaşlarım karışıyor..yağmur damlalarına
üşüyorum..ellerim ayaklarım buz tutmuş
mosmor öpülesi dudaklarım
nafile..uzanıyor elim karşıdan gelen gölgeye
sen misin ?diye
uzaktan bir ışık öylesine solgun
çığlık çığlığa
sevdam kanat çırpıyor ..sensizliğe sonsuzluğa
bir dam altı arıyor gözlerim
üşüyen bedenimi saracak
nafile..yorgun ayaklarım
yağmurun ıslaklığı yetmiyor
kurumuş dudaklarım
kokunu duyuyorum yağmur kokusu yerine
gölgeler avutmuyor nafile
gem vuramıyorum özlemime
kıyamıyorum sevgime
söküp atamıyorum
sevdam kanat çırpıyor..sensizliğe sonsuzluğa...
mehtap şentürk
1994 istanbul..
5.0
89% (16)
4.0
6% (1)
3.0
6% (1)