Hayat çok kısa ve güvensiz bir hediyesidir Mevla’nın,
Devam ederken ani bir olayla sarsılıp kötü oluyoruz,
Bugün buradayız yarın orada, garantisi yok dünyanın,
Bazen daha da büyük imtihanlarla tersine dönüyoruz...

Minik bir yavru olsun, daha genç kız bile olmadığı yaşta,
Hayata küsüp bir kutu ilacı yutarak intihar etmiş olsa,
Hayatımızın hangi kuralı bize bunun acısını açıklayabilir,
Hangi ödül acımızın küllenerek unutulmasını sağlayabilir...

Hayatın bu acı sürprizlerini bilmiş olsaydık gelir miydik?
Seçenekler sunulmuş olsaydı yaşamı tercih eder miydik?
Geldiğimizde gördüklerimizle vazgeçme şansımız olsaydı,
Daha doğmadan kendi kararımızla doğmamış olur muyduk?

Bunların hiçbiri olmazdı, isteyerek ya da istemeyerek geldik,
Gelmekle de kalmadık, hayatın bütün detaylarını da sevdik,
Bazen kazık yesek de daha çok ödüllerle geçiyor zamanımız,
Acı haberler gelse de onları çabuk unutuyor zayıf hafızamız...