İnsan psikolojisinin nelere yatkın olduğu biliniyor, tıbben de,
Elbette ki edebiyat sever olarakilgilendiriyor bu konubeni de,
Varlığımızı sergilemek psikolojik olarak nerede olmalı bilemem,
Kaabiliyeti sergilemek özgüven gerektirir, kendime güvenemem...

Ölüm varken bu dünyada öteki faaliyetler teferruat gibi geliyor,
Hırsımızdan çatlayacağız ama o bizim gerçek karekterimizi bilmiyor,
Sadeleştirmeye doğru gidersek bütün fazlalıklarımız törpülenebilir,
İddialarımızdan vazgeçersek cennetin yolu da bizlere açılabilir...

Biz insanlar; neler yapıyoruz gerçekten de geldiğimiz bu yerde?
Ömür çok kısadır aslında, anlarız hepimiz sonuna geldiğimizde,
İki ileri bir geri giderken kaplumbağa ayağıyla bir de baktık ki,
Geldiğimiz o yerde bulduklarımız baştan gördüklerimizmiş, belli ki...

Başladığım bu konu uzar gider eğer kendime bir ’Dur!’ demezsem,
Geveze yapıyor satırlar, kararsızlıkla yol alıp belirsizliklere gidersem,
’Biri beni durdursun!’ demeyeceğim, o da belli bir karizma gerektirir,
Bendeki sadelikten de öte, adeta bu dünyada olmadığımızı hissettirir...