Herkes bu soruyu soruyor, kapalı yahut da aşikarane,
Bulduğunda anlamıyor, ulaşılamaz sevinç acaba nerede?
Kendi içinde bile olsa görmeyen göze bir çare yoktur,
Mutluluk meşalesini taşıyacak bir taşıyıcı da yoktur...

O aslında içimizde bir yerlerde, gözlerden saklanmış,
Geldi sandığımızda demek kısa bir süre için canlanmış,
Sürekli canlı tutmak bilinen mutluluğun bizdeki adıdır,
Gözlerden uzak olsa da aslında mutluluk hep vardır...

Mutluluk nerede acaba, bizden içerde mi yoksa uzakta,
Kaf dağının arkasında sanılan ve o bilinmez kuytularda,
Bizleri bekleyen sürpriz bir rüya aleminde mi geziniyor,
Yakaladığımızı sandığımızda da elimizden kayıp gidiyor...

Hiçbir yerde değil bu mutluluk, öyle bir duygu yoktur,
Huzura erdiğimiz anlar bizler için böyle adlandırılmıştır,
Süreklilik kazanan bir huzurla mutluluğa ereceğiz bizler,
Hayatın çileleriyle iç içe hayat böyle gelmiş böyle gider...