Karanlıktı
Sokak lambaları ölmüş
Rüzgâr yağmuru dövüyordu
Elbisemde toprak kokusu
Yürüdüm

Birkaç saniye yumdum gözlerimi
Seni geçirdim şeridinden
Sokağa doğru yaklaşırken adımlarım
Yankısında vardın karanlığın
Ardım sıra gelen gölgeydin
Yürüdüm

Eve yaklaşırken çoğaldı sızım
Daha merdivenleri çıkarken
Bir
Bir
Bir
Kokunu çekeceğim son nefes tadında
Anahtarı sensiz boşluğa çevirirken titreyecek ellerim
Şimdi girip kapıdan sensizliği saracağım
Koridorda başlayacak düşüşlerim
Çay demleyip ocakta sigaramı yakacağım
Gömleğimin düğmelerini çözerken
Ellerin ilişecek iliklerime
Aynada baktığım göz olacaksın

Kokun yayılacak evin dört köşesinden
Çılgınca arayacağım
Küçük oda
Mutfak
Oturma odası
Uzun zamandır uğramadığım yatak odasına, bakmayacağım

Hazır kıta ellerimle vuracağım nemli gözlerimi
Gözyaşlarım yanağımda düşlerken intiharı
Tavaya kıracağım iki yumurtayı,
Yarım bırakılmış üç şekerli çayla içip
Mutfak masasında karşımda hayalinle, uzun sohbete duracağım
İçerdeki koltuğa kucağımda götürüp seni
Dizlerimde uzanırken boylu boyunca
Saçlarında gezinirken parmaklarım
Gözlerinin içinde kaybolup ilk polis merkezine atacağım kendimi

Karşılıklı bakan iki camı açıp tam ortasında kalacağım
Tenimi döven ellerinmiş gibi rüzgâra sarılacağım
İki karış toz tutan zigon sehpaya adını yazıp
Üç adım ötede yığılacağım

16.08.2008-Ağrı