8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1384
Okunma
akşamüstü türküsü söylüyordum...
haziran nakaratlarıma sığınıyordu.
telaşım yoktu sevmekten başka,
seni günaşırı sabahlarımda,
dolgun tabaklarımda,
tatlı krizlerimde,
iştahlı çocuklar gibi
doymayan açlıklarımda saklıyordum!
acelesi yoktu bekleyişlerimin,
sen zamansızdın.
ikindi serinliğinde dalgın,
öylece sıradanlık içinde
bu kadar güzel kalmayı nasıl başarıyordun?
dedi fatmâni...