GEL GÜL YAR…..1

Dikenler sarmış gönül bağını
Koklanacak gül yoktu gel gül yar
Adalet içinde kurmuş ağını
Vicdanı yürekten söktü gel gül yar

Mal mülk namus ve can kime emanet
Büyükten küçüğe vardı hiyanet
Kibir gurur kuvvet buydu asalet
Mazlumlar aç zengin toktu gel gül yar

Ardı anmak küçük kızın adını
Ticaret metaı görür kadını
Bala bile katmış zehir tadını
Sular ekşimiş tuz koktu gel gül yar

Nefsani putlardan herkes çekerdi
Güçlü olan kendi putun dikerdi
Başkasını zorlar kahrın dökerdi
Gariplere değen oktu gel gül yar

Fıtratlar bozulmuş sası kokardı
Yılanlar kıvrılır sinsi sokardı
Sabaha gecenin tortu çökerdi
Ses demirden ağır pekti gel gül yar

Güneş doğar her gün karanlık gitmez
Kış basmış baharı şiddeti bitmez
Pazarda antika beş para etmez
Ehlini bulanı yaktı gel gül yar

Yollar kıvrılır hep hedefe varmaz
Düze indi duman dağlarda durmaz
Zaman bozuk kimse saatı kurmaz
Ölçüler bir birin yıktı gel gül yar

Gece daim olmaz güneş doğardı
Cansuyu nisanda elbet yağardı
Hayatı umuda taşır sağardı
Yaşamak tabi ki haktı gel gül yar


Umutlar tükenmiş beklerdi herkes
İnançlı kalblerde yükselirdi ses
Yakındı ama kim bilmekti heves
Hanifler yoluna baktı gel gül yar

Cehalet babası var her devirde
Öldü sanılırken bekler revirde
Boya küpü ruhu her renk var birde
Kirlenen alınlar paktı gel gül yar

ABDULKADİR YILDIZ