Sonra yağmur yağdı
Sen gidince
Hemen ardından
Gözlerinden aldığım bir gökyüzü taşıyordum gözlerimde
Ve çok bulutluydu
Hemen ardından bir sağanak başladı.
Ellerimde ki depremi anımsıyorum
Titreyen parmaklarımın arasındaki sigaranın düşüşünü,
Kanayan bir yanım vardı
İçimden çıkıp gidiyordu sanki
Ve ben o otobüsün
Arkasından bile bakamamıştım,
Oysa onca slogan atmış
Onca küfretmiş
Seni seviyorum demiş
Şiir söylemiş dilim
Gitme
Diyemedi,
Kime sorsan
Yürüdüğümüz yoldaki ayak izine
Uzandığımız yataktaki tere
Yemek sonrası kahve fincanına
Dans ettiğimiz yağmura
Arkadaşlara
Öğrencilerime
Kavgalarıma
İlk öpüştüğümüz dakikaya
Kime sorsan cesurdum ben
Ve gitme diyemedim,
Şimdi sessizlikte ve yalnızım
Ve alabildiğine korkağım şimdi
Ki o kadar bahsetmek isterken aşktan ve senden
Seni seviyorum demek isterken
Elimde hiç okunmayacak bir şiir
Ve dilimde o şiire binlerce küfür
Kendimi karanlığa gömüyorum.

Bu bulutu
Gözlerime ben getirmedim
Sebebi ben değilim ellerimdeki depremin
Bir şey oldu
Bir fırtına
Bir yangın
Beni içine çeken bir karanlık
Bir şey oldu
Ben bakamazken
İçimi kanatıp giden o otobüsün arkasından
İçimde o otobüsle giden bir şey oldu
Beni ben yapan bir şey