1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
820
Okunma
penceremin açılışı böyle kendiliğinden
hem de sabaha karşı
acep neye alamet?
bakıyorum: park sanki yeşil geceliğinden
sıyrılıp üryan kalmış
on sekizlik bir afet.
şaşmamak elde değil ürkütücü boşluğa
yoksa kuş kıyımı mı
yaptırmış birileri?
banklar mahzun, dallar lal, rüzgâr soluk soluğa
süpürüyor eteği
çimenden incileri.
uykusunu yitirmiş havuzun aynasında
bütünleşmek çabasında
yarım kalmış bir gülüş.
sırılsıklam bir mendil çiçekler arasında
kim bilir belki senin
mavi düşünden düşmüş.
yaktığım sigarayla ben kendimi tükettim
anında sana varsın
istedim dumanlarım.
yalnızlık çarmıhında bil ki son kez hükmettim
hangi kadını sevsem
onda seni ararım.
5.0
100% (2)