mahşeri yaşatttı bizlere bugün
yere batsın o lanetli kömürün
sonu oldu bunca bahtsız ömürün
ah nasıl düştün sen ey garip soma
bu ateşe bu ateşin koruna

yanan yandı boğulanlar boğuldu
etraf kömür değil cesetle doldu
bekleyenler kurtlar gibi uludu
biliyorum sen de ağladın soma
ağla elbet can mı dayanır buna

kimi altmış kimisi on beşinde
umut denen bir hayalin peşinde
can verdiler ateş ve gaz içinde
meğer böyle ölünürmüş ey soma
kömür gibi kara ekmek uğruna

nafile bekliyor kızlar zevceler
sevdikleri o gelinmez yerdeler
ya o patron denilenler nerdeler
sen onları belleğine yaz soma
öcünü almayı yarına koma

elbet vardır garibin de allah’ı
aheste aheste alınır ahı
sen de hemen beklemeden sabahı
şehitlerin hesabını sor soma
şimdiki işini bırakma sona