"Hem gelmeni istedim hem bekletmeni,
Sen mi daha güzelsin, beklemek mi seni?"

Beşir Ayvazoğlu


Seni bekledikçe büyüdü
Sevgim
İçimde kök salan senin
O tertemiz billur gibi sevgin.

Sendin ey güzelim
Beni benden alan.
Seni beklerken,
Düşlediğim sen
Senle düşündüm
Gönlüm sendeyken
Başka neye nasıl bakar
Yaşamak sen geldiğinde başlar.

Geçen gün demiştin ya
İskelede bekle,
Tam gün batımında.
Deniz ışıl ışıldı,
Kızıl ışıklar vuruyor yüzüne
Dalgalarda renk renk yakamozlar.
Düşüncelerim öyle bir karıştı ki
Seni sevmek neymiş
Deniz kadar su varken yanında
Susuzluktan kavrulmakmış.

Dokunsam içsem
Daha bir yanar içim.
Uzak kalmak
Bir çırpınıp, sönen
Dalgalar gibi yüreğin.
Olmuyor olmuyor
Seni sevmek neymiş:
Kuruyan toprak gibi
Su beklerken
Üzerinden dağlar gibi geçen
Bulutları görmek,
Yukarı uzanmak uzanmak;
Geldiğinde
O sevgi selinde
Kendini kaybetmekmiş.

(Nisan 2011 İstanbul)