18
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2196
Okunma
Yanacak yer kalmadı, ne tende, ne de canda
Sende benle yanarsın, bulunma suizanda
Ben yangında doğmuşum, bilirsin ki etmem dert
Duyururken tellallar talihim düştü namert
Yanmak başka şey gülüm, incinmek başka şeydir
Yangın yakar kül eder, incinmekse eritir
Güle en büyük zulüm vurulmak gonca demde
Meyveyi tatmamıştı kovulurken Adem’de
Tam o gün ekilmişti tohumu özlemlerin
Homurtusu bitmiyor bu yüzden kara yerin
Kendi eliyle örer geleceğe ağını
Dağlar değiştirirken telini, duvağını
Bakmak kalır kuşlara uzaktan alık alık
Zil takıp oynamakta gördüğün kalabalık
Ahu zar akşamların, tebessüm sabahındır
Seni sende yok eden yine senin ahındır
Yorgun düştüm bilesin içimde koşa koşa
Ne ödül istiyorum, ne muhtacım alkışa
Yangınlara doydum ben, kışta titremem gerek
Ne gelse bundan böyle karşılarım gülerek
Hayrettin YAZICI