Seni ne zaman anlatmak istesem kendime
Yüz sürerim hayaline
Genzime kaçar kızıl kahve mürekkebim
Sözlerim kaçar gözlerinin kahvesine
Kendimden geçerim.. şiirlerim ağlar
Nereden gelir o serçe bilmem, kalbimde kanat çırpar

Ve bir sancı saplanır gönlümün la teline
Ardından bir çığlık yankılanır gönlümün ovasında
Dinlerim seni.. göremesem de sensizliğin sessizliğinde
Oturupta ağlamak isterim, ağlayamam korkarım

Sonra kalkar aynaya bakarım
Seni ararım gözlerimde
Kaybolurum elasında.. üşürüm semasında
Uzatırım ellerimi
Sanki tutup çıkaracağım bendeki seni
Ama başaramam, çıkaramam gözlerimdeki seni
Çünkü ben sen olmuşum sevgili
Sen olmuşum...

Sonra vururum sokaklara kendimi
Olur ya kokunu taşır rüzgarlar duyarım onu belki
O ara bir adam geçer yanımdan hemen kapatırım gözlerimi
Görmesin na-mahrem gözlerimde ki seni
Kıskanırım seni ben..
Hem ellerden kıskanırım hem de kendimden
Ve dahi gözlerimden..

Ağlayamam bile korkumdan düşeceksin diye
Gerçi sen gözüm de değil..
Yüreğim de yaşsın
Söyle sevgili söyle bu divane nasıl ağlasın...