4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1209
Okunma
bana kalan
düşünmekti sadece
düşündüm...
beynimin tüm hücrelerini parçalayarak
seni...
düşünmek varolmaksa
nedir yokluğunu içimde büyüten ?
andıkça seni yüreğimi öğüten nedir ?
....
bunca zaman sonra
bu nasıl özlem
bu nasıl hasret diye sorma
cevabsız kalıyor tüm sorular
’ gideni geri getirir mi
kalanın hicran yarası ? ’
bi bilsem.
..
gözlerinin aynasında
kırılıyor ömrümün yaşam eğrisi
şavkına hayran düşlerinle
yine
düşünüyorum seni
binlerce parçaya bölünsede
beynimin hücreleri
inadına
unutmuyorum seni.
aksine teğet bir yaşam eğrisi
yüzümün çizgilerinde
geçmişim gamzelerinde çukurlaşıyor
her yeni gün
alnımın alkına bir çentik daha atıyor
her yeni gün yokluğun.
hüznüm matlaşıyor gözlerimde
ve
senden hızlı yaşlanıyorum
...
gözlerin nerde
unut deme
unutamıyorum.
soyut,saydam
artık ne dersen öyle bir yerde
maviliğine karışıyor
ömrümün yaşam eğrisi gözlerinin
gözlerinin maviliğine
ömrümün yaşam eğrisi
ve bu mavilikte
ne yana dönsem sen
ne yana dönsem yokluğun
..
senden gayrı bir noktası yokmu
bu doğrusal çokluğun,uzayın evrenin
adı her neyse
bu içinde olduğumuz derinliğin
bi bilsem
en küçük parçalarına ayırarak
beynimin hücrelerini
yine
düşünüyorum seni
sen istesende
ben
unutmuyorum seni
yeniden doğacaksam eğer
çizilecekse yeniden alnıma kader çizgisi
dilerim
sana teğet geçer ömrümün yaşam eğrisi
yarim,iç ağrım
ayrıda olsam senden
sana teğet yaşam eğrim
fikrimdesin
unutmuyorum seni........
5.0
100% (1)
Cevap Yaz