Biliyorum sabrımın mesafesini ölçüyor zaman
Bir kadının dayanma gücünün sınırlarında
Yıllar sonra aynı sokakta ve aynı kavşakta
Hayatım kurgulanmış bir film gibi
Bir hikayeyle başlıyor umuda yolculuk
Birbirlerinin hatalarıyla çürüğe çıkıyor aşk
Ve hiç bir yabancı onun kadar yabancı olmuyor sana
Söylenemeyenlerin gölgesinde soluyor güller
Akşamın ağır aksak gidişlerinde uzuyor mesafeler

Ve sen yeni keşfedilmiş bir mağaranın girişindesin
Daracık bir tünelden ilerlerken,
tek duyduğun yarasa sesleri
Korktuğun şey yarasalar değil,
sadece karanlık
Onlar korkulacak kuşlar değildirler
Öyle olsa adına yaramasa derlerdi
Hiç bir mağaranın çıkışı yoktur bilesin
Ve hiç bir hikaye bitmez aslında
Hep yarım bırakılır
Hepimiz başka bir öykünün kısır döngüsüyüzdür

Ateş değildir içinde gün be gün yanan
Sadece mum alevi
Aşkı öğrenmek zordur,çabalayansa zır deli
Burada tüm delliklerin kıyısında
Kumdan heykeller yapıp oynuyorsun tek başına
Kendi göğsün yetecekken sana
Başkalarının göğsüne başını koyma ihtiyacındasın

Birlikteliğe düğüm atılsa da
Ayrılığın yüreğinde düğümlenen sancısındasın
Ve sabrın sınırlarından taşan isyan çığlığıyla
Ben nerde yanlış yaptım şarkısını söylüyorsun
Fark ettikçe hataları
Bir şişe şarap,uzayan bir gece ve sen
Haydi şair uğurlar ola
Bir beyaz sayfa daha aç hayatına