ses vermiyor, sobelenmiş ahraz uykuların beşiği
telleri vurulmuş kurumuş kumrular
şaki uğramış gibi
kahır makamlı hemofili tüm şarkılar
kıblesiz kaldırımlar ölçüyorum akşama dek
ruhumda kimsenin duymadığı bilmediği
yalancı yangın avazlar
boşluğuna savurduğum küfürler diri sadece
ki; o da
ayrılır ayrılmaz ip çözdüğü kıyıyı özleyen
ve bir kıyıdan bir kıyıya boyuna sevgili taşıyan
umursamaz, yılgın, dağınık savruk şehir gemileri gibi
aradaki tek fark ise hiç olmayan tarifesi...


_ya beni de götür, ya ben de geleyim_




dağınık kuşlar takılıyor gözüme
sana benzettiğim bulutlar bile artık seyrek voltalarda
medrese sefili şiirler yüzüyor saksılarda, yoksul mektuplar
giderek inceldi k/alem
benden bile önce çekiliyor pilize
yerine konuştuğum martılar
köpekler bile enik tutmuş, karnı tok
açlığın bir anlamı var evet
ama, anlatacak olsan da
işte ne sen olacak!
ne de anlayacak kimse yok...


_dedim ya minik kedi, cevap vermiyor al kendin dene!_





umurumda değil polisler
tesadüfen rastlamak! adına
tüm hassas dinleme molalarım
ve mesailerin sıklaştı bu ara farkındayım
aksine, giderek irtifa ve umut yitiriyor
sürekli çalıştığım ’ilgilenmiyormuş gibi ilgilenme’ provalarım
ve hatalıyım biliyorum
desem, inanmazsın artık
haklısın da
ki; kaç ’bu son’ enfarktüsü geçirmiştir dilim!

hem, desem inanmazsın, k/argo k/ayıplarımı arıyorum!
bulsam bu kez, tutsam ellerinden gök gürültülü
belki hiç konuşmadan bile becerebilirim
desem, bulabilsem bir daha
aşırı sağanak bir halde toptan defnedeceğim...


_ ben mi?
hiç...hırsımı dolaştırıyorum!
bir kere daha geldim
bir kere daha göremedim
bir kere daha yeniğim_






değişen bir şey yok
filikam delik artık
can simidim çoktan ömür sizlere
ve umurumda da değil üstelik
tahribi hava raporları dökümleri
havan topu gibi kime değerse değsin
alçak irtifadan ve avuçlarımın eteğine değmeden nefesin
umurumda değil
kıskanmak çullansam da soğuğa aynı işte
şerhi hükmüne uymuyor bir türlü, üşüyorum eşgalsiz
sarfiyatı sen yakan tüm hatalarım yorgansız hâlâ
sevmek adına idame idi güya iddiam
yalancı savunma(cı)lar yıktı beni, farkındayım
dinle
ateşi külünden önce sönen yangın kurbanıyım!
değişen bir şey yok
herşey bıraktığın gibi!
gönüllü bir idama, yine gönülden yürüyorum!..



_ savunmam yok! savım da aynı yine!
Aşk adına yazılan tüm âyetler sahte!_





/... okuma bile bunları boşver
mutedil bir çığlığın karın ağrısı bunlar
... hem, yakında geçer!../







ToprağınSesi





(...Değerli katkılarından dolayı Yıldız Parlak arkadaşıma sonsuz teşekkürler...)




.