Denizden kopma martılar, yol alırlar geceye karşı,
Zaman, ansızın bayramlaşır!.

Duymak istediğin, duyumsuz bir dil,
Hıçkırık koparan bahçedir, bahçıvansız!.

Bir beyin alır gabyana büyüttüklerini,
Uslanmaz damar kanatır, felç eder geri dönüşü,
Merhem sürülmüş, tabipler yığılmış!.
Yok…

Hatırlarım tütsülü armağanını,
El işlemeli kafesini, katrandan çıkma hayırlı kalemini!.
Hatırımda…

Dağlar yaslanır geçit vermez,
Eloğlu dediğin, taş kondurmaz sılaya,
Uzaklardan, yakınıma!.

Dünya,
Ne istersin,
Unutmak mı dostu, can yoldaşı, akrabayı?

Uzaklardaki, yakınım uzağa;
Ben deli bir Mezopotamya, sen ki hırçın Karadeniz,
Çatışır kara bir toprak, kibirli derya,
Hisseder sinsi hayat, dengesiz bir saat,
Alır beni, onu ve seni hayalsizce!.

Hasretim size, onlara,
ve
Giden, yakınım uzağa!..





Turan Koca- Çok uzaklardan yakınım uzağa sevgiler...