………………………………………………………………………………………………………………………………….

İncinir mi

Gel gönül gidelim dost illerine
Aşkınan gidende yol incinir mi
Sultanı bilirse kulun halini
Mushafın yazmaya el incinir mi

Mushafın Kübradır vucüd-ı insan
Allamet Esma’yı .uyurdu süphan
İlm-i müsemmayı zikreder lisan
Hal ile söyleyen dil incinir mi

Dilde ikrar gerek tekrar olmasın
Güllerimiz has bahçede solmasın
Kel ırakip andelibi görmesin
Bülbülün sesinden gül incinir mi

Güllük gülistanlık dostun cemali
Aslı pak olanlar bulur kemali
Su balığı sakın öldürmen anı
Balık oynayınca göl incinir mi

Kul Fakır’ım marifet burasında
Kulluk hatm olundu ba’yı isminde
Yüz on dört surede mevcut yasin’de
Hakikate eren hal incinir mi
________________________________________
AŞIK KUL FAKİR
…………………………………
1873-1938. Merzifon’un Kıreymir köyünde doğdu. Asıl adı Ali Oymak’tır. Doğum ve ölüm tarihlerine ilişkin kesinlik bulunmamakla birlikte yapılan araştırmalar, yaklaşık bu tarihlere denk düşmektedir.

Aşıklık geleneğini küçük yaşlardan itibaren yöresindeki büyüklerinden öğrenmeye başladı.
Okuma yazma bilmemesine karşın küçük yaşlarda söylemeye başladığı şiirlerini, bağlaması ve sesiyle türküleştirerek çevrede duyuldu.

Gümüşhacıköylü Kul Hüseyin Derviş’ten etkilendi. Kul Fakır mahlası da bu aşık tarafından verildi.Kul Fakır, tasavvuf ve tekke geleneğinden de etkilenmesine şiirlerinde daha çok insan öğesini temel aldı.

Kul Fakır’e ilişkin ayrıntılı bir araştırma, Ali İhsan Aktaş ve Sabri Yücel tarafından »Aşık Kul Fakır« (1991) adıyla yayımlandı.
KAYNAK:© BeKa Sitesi
________________________________________
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-119-)(-)(-)(

Sevdalanmış ise bir bülbül güle
Bülbülün konduğu dal incinir mi
Dalında şakımaz ötmezse bülbül
Ona darılır da gül incinir mi

Sebepsiz değildir hor olmaz diken
Dikeni tarlaya Mevlâ’dır eken
Doksan dokuz ismi zikreder iken
Usanç getirir de dil incinir mi

Bin bir çiçek ile başa taçların
Çekiyor kendine gizli güçlerin
Savrulup dururken yelde saçların
Rüzgarda dağılan tel incinir mi

Kara gözlerinden badeler içer
Yanakta tebessüm gamzeler açar
Seni saran aşık kendinden geçer
Kolların sardığı bel incinir mi

Sevgili özlemin yetti der ise
İkrarda sözünde emin er ise
O yolun sununda vuslat var ise
Hasreti bitiren yol incinir mi

Seninle ağlayıp seninle gülen
Bir gül uzatıp ta gönlünü alan
Damlayan göz yaşın parmakla silen
Yüzünü okşayan el incinir mi

Lüzumsuz ne güzel boyu boyunca
Diyorsun ki seyretmedim doyunca
Baldan tatlı imiş leb’in deyince
Arının yaptığı bal incinir mi

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz