hoş geldin bahar replikleri yapışırken dilime
nisan mantosunu çıkarmıştı iyice yazdan
evet
ilk defa yalan aşk çalmıyordu telefonum
nicedir meşguliyet prangası değildi saat
doğruydu işte
evet, bu kez aldülcanbaz bir rüya değildi
iliklerimi yontan bu sadakat
acıtmazdı yoksa canımı
siluetime attığım onca tokat...




tuttum saçlarını
evet vardılar
ben de inanmadım önce
gerçektiler
ama anlatamam...
hem desem inanmazsınız
ki; ben sayısını unutmuşumdur
ama ilk defa bir gül tuttu bugün ellerimi...




elbette, altıncı duyuma da kontrol ettirdim
hatta kokladım bile ruhuma dolan o kokuyu
o bile kabul etti
evet bu kez bir rüya değildi
ya da birbirine geçmiş halkalar geçiyordu önümden
evet, yine dağladılar ciğerimi bu doğru
ama uçmadılar bu kez
bu kez gerçektiler...




kaç derece yaktı anlatamam ama
hele o;
seni benden fazla kimse sevemez bakışları
uçmayı nasıl anlatır ki insan
ellerimle kapattım ağzını
ki uçmasın o sahaf altınları
sus dedim sadece
bak gözlerime
bak...sadede
evet az hüzünlenmedim değil
ne çok özlemişim dedim kendime bu saadeti
ne demek yetti mi
bunun fazlasını anlatırım ama gösteremem ki...



desem ki;
birden arttı aniden havadaki oksijen
üzerime yapıştı adeta gamzeler
inanır mısınız
anlar mısınız
aniden ziyafete düşen fakirin halini!
mesela
gördüm desem havada irislerden çakan ışığın çocuk ellerini
mesela desem ki;
iki elimle dayadım saçlarına hasretin yüksek faz kaşığını
yuttum, boca ettim o sımsıcak gülüşlerin kan kırmızı kaynağını
ve....
yok! öyle değil!
doymuştum
öpmedim
öpemedim
kıyamadım....
hem, anlatmıyorum bunu aşksız anlayamazsınız...




epeydir unutmuştum ayrılmaların vehametini
unutur elbet insan
unutmaz mı
bunu en iyi kimsesizler bilir
hoşgeldini olmayan güle güle biriktirir mi!



gelene kadar sordum kendime
öpmeseydim sevda doldurduğun avuçlarını
tutukluk yapmadan bırakabilir miydim ellerini
üzülmedim dersem inanma ama yine de...


aptalca gelecek belki ama anlaştım işte kendimle
hayır kandırmadım bu kez!
inandırdım
hayallerimin üzerine çiçekler doğramadığımı
seni sadece bir dahaki sevince kadar uğurladığımı...!


en çok neye şaşkınım biliyor musun
bir gün seni de kurgusuz bir kalemle yazacağıma...


ilk defa senden önce bitti bir şiir
ve, ilk defa bir şiirin ters izafiyetinde sabahlamak yok sana
sus şimdi
ve sakın heyecanımı dağıtma
aynaya sır olmaktan sıkıldın madem
hadi kurul yine her zamanki yerine
vuruldukça, sadece heybeti artan t ü k e n m e z..... k a l e ’ m !








ToprağınSesi





.