Düşünmeden hem bugünü, yarını
Savurmasan yükseklerin karını
Dökmesen son kalan yapraklarını

Kendimdendir derdimize ilacım
Bir bozkırda direnen tek ağacım

Güneşe bakmadın, bakmadın suya
Kimler saldı seni böyle korkuya
En diri zamanda daldın uykuya

Bilirdin ebenced buralar dağlık
Kopardın zamansız acı bir çığlık

Uzağına düşen bendim ilk duyan
Bana güven olmam asla kınayan
Yıkılmadım, ayaktayım gel dayan

Kabuk kabuk, iç içedir özümüz
Müsterih ol, tek parçadır yüzümüz

Bütün soruları kendime sordum
Öyle bir başıma hep kafa yordum
Sen hırsa bilendin, ben sabra durdum

Yakmasın dilini acı yemişim
Farz et ki dünyaya hiç gelmemişim

Kanarken hem dalı, hem de budağı
Gördün ya sus oldu yarin dudağı
Dile şimdi, kansız kurban adağı

Biter belki içimde ki bu yanmam
Son gelen tufana zordur dayanmam




Hayrettin YAZICI