Gökleri sürdün gözlerine yağmurlu yerlerinden
En yaşlı halini aldın sanki ellerine; avuç avuç
Yine de gülümsemeye çabalıyorsun "her şey iyi..." dercesine
"Her şey yolunda..."
Tamam, bu sefer de inanırım...
Duygularım acayip bir halde kabarıyor sanki
Elim elimi çekiyor sayfaların üzerinden
Elim elimi istemiyor yazılmamışların üzerinde


Kestim, parçaladım...


Sesimi uzaktaki bir konteyner yanına bıraktım.
Hiç olmadığı kadar sessiz
Rafta tozlanan kitaplar gibi elsiz,
Işıksız 7 mt2 de sensizim...
Yine de, bir adım daha yaklaşıp;
Seni görüyorum şimdi: hâlâ aynı surattasın.
Vereceğim bir sesim yok, takip etme!
Takip etme ki; bu gece rahatça kendimi öldürebileyim.


Yine çevirdim çarkları,
Dolapları döndürdüm,
Atlı karıncalardan düştüm...
Kilit taşlar üzerinde gölgemi ezdim
Yalnızlıktan tiksinerek...
Ben buyum: "bir deyişlik söz"


Gerçekten tanışmalı mıydık?
Sesimiz birbirine değmeli miydi sence?
Tenim teninde yanmalı mıydı yani?
Anlayamıyorum, sezemiyorum...
Hiç değilse eskiden işin içinden çıkardım
Şimdi o bile var değil...