*Veda Hutbesi

d. Hudeybiye barışı:

Hendek bir çukurdu, ve bir kâbustu!
Hendek’ ten sonra tüm, müşrikler sustu.
Kâfirler, ipe un seriyorlardı...
Acil bir barış ön görüyorlardı.
Allahın Resul’ ü Yesrib’ den çıktı
Mübârek devesi, sınırda çöktü.
Bir rüya görmüştü Resul-ü ekrem,
Barışta yarar var buyurdu fikren.

Hudeybiye köyü sınıra yakın,
Artık baltaları gömdüler bakın!
İslâmı çok iyi tanıyorlardı...
Kâbe’ yi, malları sanıyorlardı! !
O yıl, ziyârete izin çıkmadı,
Allahın Resul’ ü, bozup yıkmadı.
Antlaşma yapıldı Hudeybiye’ de,
Son verdi yıkım ve harâbeye de...

......

Hayber’ den geçerdi ticaret yolu,
O meşhur kalede, yahudi dolu...
İslâmiyet için mühimdi Hayber,
Dini mübin için hem çok muteber.
Mü’ minler, bir gece geldi Hayber’ e,
Beklediler, cengi bırakıp fecre,
Üçgün sürdü Hayber Kalesi fethi,
Ol cenkte, Hazreti Ali âfet/ ti!
Katılmıştı Hayber islâmiyete,
Erişmişti islâm, ulu devlete...

e. Mekke’ nin fethi:

Hayber’ in fethini, duyunca Mekke!
Kelleri göründü, düşmüştü takke.
İslâmın eline geçmişti kozlar!
Silindi Mekke’ yi kaplayan tozlar.
Sıraysa, ’Hakk dinin’ kalbine geldi,
Kâbe görünmüştü, ve çok güzeldi!
Küffar temizlendi, hem sıra, sıra
Alınmıştı Kâbe, alındı Hıra...

Tam altıyüzotuz yılında ordu,
Küffardan bir bir, hesabı sordu.
Yıkıldı ol cehlin tunç duvarları,
Açıldı Kâbe’ de hac kulvarları.
Devirdi putları, Hakk’ ın Resul’ ü
Bu idi islâmın inanç usûlü.
Emrolundu Hakk’ tan içkiye haram!
Mekke sokakları, olmuştu hıram!

Aylarca gitmedi içki kokusu,
Değişmişti artık Mekke dokusu.
Kâbe’ nin damına bir nûr inmişti,
Dinmişti sızılar, hasret dinmişti...
Mescid-i haramda okundu ezan!
Asr-ı saadette kuruldu mizan.
Muhammed bir gül dü, Kâbe gülistan
Hızla büyüyordu, ol islâmistan...

Halil Şakir Taşçıoğlu