37
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
3656
Okunma

*Veda Hutbesi
c. savaşlar dönemi:
_________Kendileriyle savaşılanlara (müminlere) ,
_________zulme uğramış olmaları sebebiyle,
_________(savaş konusunda) izin verildi. Hiç şüphe yok ki
_________Allah, onlara yardıma mutlak surette kadirdir.
_________Hacc suresi. 39. ayet.
Hicretle Mekke’den çıkan mü’minler,
İntikam hırsıyla yanar ve inler.
Emânetleri tüm yalan olmuştu,
Mekke ’deki emvâl, talan olmuştu.
Hakk’ tan izin çıkar, hacc suresinde,
Allah için cihâd mefkûresinde...
c/a. Bedir muharebesi:
Hicretin henüz ikinci yılında,
Bedir meydanında, Allah yolunda
Bedrin aslanları cihâda çıktı,
Savaş Allah için ve apaçıktı...
Sahâbeyi kiram, şanlandı o gün
Her biri cihâdla canlandı o gün...
Allah yolundaki ilk savaştı bu,
Din için atılan hem ilk taştı bu.
Ali, Hamza, Şeybe, mübârezede,
Müşriklerse oldu, tam depremzede!
Üçyüz eshab o gün, sanki aslandı
Bin müşrike karşı, Hakk’ a yaslandı.
Bu savaş çok çetin ve kanlı idi,
Bedrin aslanları, çok şanlı idi.
Ebu Süfyan çoktan kaçmıştı ’’il’’ e,
Bedir mezar oldu Ebu Cehil’ e.
Müslüman şehitler Hakk’a koştular,
Cennet için sevindiler coştular...
________Allah yolunda öldürülenlere ’ölüler’ demeyin.
________Hayır, onlar diridirler. Fakat siz sezemezsiniz.
________Bakara suresi. 154. ayet.
c/b. Uhud savaşı:
Bedir’ de yenilen putperest ordu,
İntikam peşinde, adeta kordu...
Bir yıl geçmişti bu, cenk üzerinden
Çıkmıştı baltalar tekrar yerinden.
Bedir’ i görenler hep pusuyordu,
Müşrik kadınları kin kusuyordu...
İslâmın en zorlu savaşıydı bu,
Eshâbın canhıraş telâşıydı bu!
Bir etkiliydi ki sahâbe önce,
Kaçtı müşrik ordu, zoru görünce.
Resûl’ ün emrini unutan erler,
Ganimet peşine düşen neferler...
Alınmış savaşı zora soktular,
Sanki müşrikler hiç orda yoktular!
Halid ibni Velid bir fırsat buldu,
Sanki dağ yarıldı, Uhud toz oldu!
Utbe bin Hind, Ebu Süfyan’ ın eşi
Attı mızrağını, kölesi Vahşi!
Allahın aslanı Hamza’ yı vurdu
O anda Uhud’ da tüm zaman durdu!
Sevdiği Musa’ b da gözlerin yumdu,
Resûl, hepsini pâk gönlüne gömdü...
Öyle çetin geçti Uhud savaşı,
Islattı Yesrib’ i, gözlerin yaşı.
Bu savaş islâma bir hayli zor du,
Yaradan ashâbı öyle çok yordu...
Yetmiş şehit verdi, Hakk’ ın Resûlü
Hepsi kokuyordu, Muhammed gülü.
Rab dedi ki; ’’Bunu her insan bilmez,
Ölü değil onlar, şehitler ölmez! ’’
Resul bırakmadı, Süfyan’ ın peşin
Kızmıştı sahâbe, istedi leşin...
Kaçış yolun iyi bilir di Süfyan,
Vurdu, vuruk kaçtı, hemi de yan yan!
Müşrikler olmuştu yer ile yeksan
Mü’ minler de yara almıştı baksan.
Hep yara içinde kalmıştı sağlar,
Yas düştü Uhud’ da, dağlar kan ağlar...
c/c. Hendek savaşı:
Hicretin beşinci yılı sonuydu,
Medine’ de, yine savaş konuydu.
Mü’minler duyunca düşman birliği,
Söylendi; ’Resul’ ün haber verdiği...’
Toplamış müşrikler cümle ahzâbı,
Yazıldı onlara Hakk’ ın gazâbı!
Bu defa müşrikler kat, kat güçlüydü,
Yahudi, bedevi, müşrik üçlüydü...
Onbin müşrik çıktı, Mekke’ den yola
Resul, ashâbıyla verdi bir mola.
İstişâre için geldi sahâbe,
Resul dedi: ’Bu kez azim akabe! ’
O istişârede, acem birisi
Savaşçı, inanmış, Selman Farisi:
’- Böyle tehlikeli durumlarda biz,
Şehrin etrafına hendek eşeriz...’
Bu teklif Resul’ den övgüyle geçer,
Herkes kendisine bir kazma seçer.
Mevsimlerden kış, ve soğuktu hava,
Ama çok mühim bu mukaddes dava...
O gün, Hakk aslanı Ali kükredi,
Nevfel’ leri aldı ve sürükledi...
Nuaym bin Mesud müslüman oldu!
İttifak için de, Resul’ ü buldu.
Allahın yardımı, Resul beyanı
Bozuldu tüm hava, bozdu Süfyan’ ı!
’’Ahzab’’ da demişti Kitab-ı kebir,
Hakk sözleri bir, bir yerine gelir.
Habibin elinden, tutunca Allah
Kazandı savaşı ol Rasulullah.
Az şehit verilen savaştı hendek,
O cenkte bir mü’ min, on müşrike denk.
Savaşlar ashâbı hayli germişti,
Hendek’ le savaşlar sona ermişti...
Halil Şakir Taşçıoğlu